علی اصغر آرونی کاشی
۱۳۴۵/۱۰/۲۷
۱۳۶۷/۰۵/۰۵
زندگینامه
از آغاز دوران کودکی عشق و علاقه عجیبی به خاندان اهل بیت(ع) داشت و با این عشق بزرگ شد. در ده سالگی از نعمت پدر محروم گردید، ولیکن در سایه تربیت مادری بسیار رئوف رشد کرد.
بیشتر اوقات خود را در مساجد و مجالس مذهبی سپری می نمود. غم و شادی او با غم و شادی مولایش حسین(ع) و اهل بیت گره خورده بود. مداحی اباعبدالله (ع) را برای خود افتخاری بس بزرگ می دانست. در آموزش و پرورش و سایر محافل دینی و مذهبی به عنوان معلم قرآن و یک مربی دلسوز، فعالانه تلاش می کرد و برای ارشاد و راهنمایی فرزندان انقلاب از هیچ تلاشی فرو نمی گذاشت. علی اصغر سهم عمده ای از حقوق آموزش و پرورش خود را صرف ترویج اسلام و کمک به خانواده های بی سرپرست و ایتام می نمود. در محیط خانه و مسجد و محله اخلاقی بسیار نیکو و پسندیده داشت و برای بسیاری از افراد الگوی خوبی بود. به همه افراد اعم از کوچک و بزرگ سلام می کرد و سعی داشت همیشه در سلام کردن به دیگران پیشی بگیرد.
.jpg)